Foodiereis Maleisië — Deel 3: Penang

Het eiland Penang wordt vaak een topbestemming genoemd voor foodies (en een ideale plaats om te rentenieren trouwens!); geheel terecht, wat mij betreft.

1. Prawn Village (Bukit Tambun, Simpang Ampat, Penang)

Voor we Penang Bridge overstaken met onze trouwe bolide maakten we een memorabele pitstop in Simpang Ampat. Voor de prawns moet je bij Prawn Village ironisch genoeg niet zijn; voor de chilikrab daarentegen…  Met veel plezier schoven we (wederom) als enige westerlingen onze voeten onder tafel. Geen probleem uiteraard: meer krab voor ons! Ondergetekende bestelde er maar meteen twee. Beste beslissing ever. Mmmmm.

2. Tropical Fruit Farm

Na een stevige tocht in het Taman Negara (nationaal park) van Penang reden we richting Tropical Fruit Farm voor een korte gidsbeurt. Inbegrepen in je toegangsticket zit een all-you-can-eat exotisch fruitbuffet + sapje. Hoera!

Hoewel onze groep uit 12 à 15 personen bestond, was het duidelijk dat Mrs Pomegranate en ik de enige oprecht geïnteresseerden waren. Dat was onze gids niet ontgaan. Als beloning kwam hij aan ons vragen of we verse doerian wilden proeven. Wie ooit in Zuidoost-Azië op reis is geweest, kent deze vrucht ongetwijfeld. Zo niet: doerian stinkt als de pest (daarom ook verboden in veel hotels + op openbaar vervoer) maar heeft een unieke smaak. Uniek, ja. Lekker… neen. Het ding smaakte naar kaas, maar niet zo’n bijster lekkere. Soit. We weten nu dat we geen fan zijn.

3. Street Food Skewers @ George Town

George Town, hoofdstad van Penang, biedt naast lekker eten ook UNESCO Werelderfgoed, straatkunst en supergezellige straatjes. Op een half uurtje rijden ligt één van Maleisiës mooiste tempels, Kek Lok Si. Prachtig!

Op tocht door George Town kwamen we voorbij aan één van de promenades met zicht op zee, waar een selectie kraamhouders lekkers op een stokje verkopen. Two of everything, please!

4. Penang Hill: Nasi Lemak

Waarschuwing nummer 2 na Belum (zie deel 2): Penang Hill is een toeristenval voor de volle 100%. Tenzij je een kick krijgt van sardinemomentjes op een overvolle kabeltrein en de ene na de andere belachelijke activiteit op de top van de heuvel natuurlijk.

Maar ja, een mens moet eten he. Ik ging voor een flauwe nasi lemak (populair en lekker ontbijt, maar niet zoals het hier werd geserveerd. In de Cameron Highlands tien keer beter gegeten, maar zonder fototoestel. :-)), vrouwlief voor Indonesische satay cawan, wat neerkomt op saté (satay) in een beker (cawan).

5. George Town Food Tour

Hét foodiehoogtepunt van ons verblijf in George Town, met dank aan Food Tour Penang. Wie deze rondleiding zelf wil doen: stop met lezen! Deel van het plezier is immers ontdekken welk gerecht het volgende zal zijn, toch?

In tegenstelling tot wat het aantal foto’s dat volgt doet vermoeden: ik heb niet alles vastgelegd voor het nageslacht. Vier uur lijkt misschien lang voor een food tour, maar trust me: ze vliegen voorbij!

Eerste halte: Teochew Chendul, waar onze groep na een kommetje asam laksa (typische vissoep met noedels en tamarinde — lekkeuhr!) chendul/chendol/cendol voorgeschoteld kreeg. Aangezien ze bij Teochew gecondenseerde melk gebruiken in hun chendul, kreeg lactose-intolerante Mr Pomegranate echter een andere lekkernij! Gelukzak dat ik was!

Ik werd namelijk getrakteerd op een kom ABC, Air Batu Campur (letterlijk gemengd ijs), min de gecondenseerde melk die er normaal wordt overgegoten. ZO lekker! Het ijs wordt afgewerkt met duzend verschillende dingen, waaronder rode bonen (zoals bij chendul), maïs en allerlei jellies, maar is qua smaak veel fruitiger dan chendul en bijgevolg veel, veel beter (vind ik).

Bij Teochew proefden we ook muar chee, kleefrijst”balletjes” met pinda, suiker en sesamzaad. Zien er krokant uit, maar waren heel zacht. Say aaah!

Daarna nam onze gids Kevin ons naar één van de vele jetties, aanlegsteigers waar rudimentaire huisvesting wordt voorzien voor de vele Chinese clans die in George Town vertoeven. Aan Tan Jetty konden we gefrituurde scampihapjes proeven, gefrituurde sojascheuten&tofu-hapjes en loh bah (gefrituurde — u bespeurt een patroon, inderdaad — Chinese worstenbroodjes met vijfkruidenpoeder.

Aten we hier nog: roti jagung, een soort maïsbrood met een smeuïge kern. Daarna was het de hoogste tijd voor een groepsfoto!

Onze maag kon nog wel tegen een stootje. Hier dus met die apom manis, soort pannenkoek met een dunne rand en een dikkere kern, dankzij de speciale pot waarin ie gebakken wordt (zie foto). Mrs Pomegranate is gek op pannenkoeken, dus dit was een persoonlijk hoogtepunt voor haar. 😉

Er was nog een ander gerechtje tussendoor, maar dat kan ik me niet voor de geest halen. Op naar de Chinese “pa(a)n“; geen idee of het zo daadwerkelijk heet, maar zo werd het alleszins uitgesproken. En zo zag het eruit:

Zacht wit brood met sambal en een plakje gefrituurd gehakt. Vergelijkbaar met het ansjovisbroodje dat ik at bij Boh Tea in de Cameron Highlands (zie deel 2), maar toch anders. Wel even lekker!

At long last: tijd voor ons hoofdgerecht. Enfin, onze hoofdgerechten! Poh piah (verse Maleisische loempia’s), een noedelsoep met scampi en visballetjes (échte handgemaakte), char kway teow (platte noedels op z’n Penangs — HEERLIJK!), kippenvleugeltjes, varkenssatés en nootmuskaatsap, gemaakt van de schil van nootmuskaat. Héél, heel lekker. Leek een beetje op veenbessensap, maar zoeter.

Deze kapoen verdient een eervolle vermelding. Aanschouw het century egg aka pidan aka duizendjarig ei: een eendenei dat ongeveer honderd dagen wordt bewaard in een papje van houtskool en ongebluste kalk.

Niemand durfde nog maar in de buurt van dit ding te komen. Correctie: niemand behalve yours truly. Smaakt gewoon naar ei, al vergde het ei”wit” (eibruin dus in dit geval) wat meer kauwwerk natuurlijk. Nadat duidelijk werd dat ik niet vergiftigd was, heeft iedereen in onze groep het ei trouwens binnengespeeld. Waarvoor een nieuwsgierige culinaire ziel al niet goed is! 😉

Onze laatste halte was een Indisch restaurant. Hier stompten we de laatste gerechtjes naar binnen: een kipcurry met een selectie dhals en citroenijsthee.

Buikjes vol, oogjes toe! Héél goed geslapen die nacht! 😉