Groentjes gekocht met grootse plannen in het achterhoofd, maar dan vibreert de gsm. Of je eens langsgaat bij vrienden die avond, want “het is al zo lang geleden”. En morgen is het bij de schoonouders te doen. En de dag daarna ben je laat thuis. Soit. Zoveel dagen later en daar liggen die prachtgroentjes dan, half te creperen op het onderste legsel van de koelkast. Bovendien, drama der drama’s: dat oorspronkelijke recept waar je zo enthousiast van werd, ziet er opeens wel héél lang en arbeidsintensief uit. Volgen er op de koop toe uitspraken à la “Ik denk dat er schimmel op aan ’t komen is” of “Kunnen we dat…